Hanoi
Door: Etienne
Blijf op de hoogte en volg Etienne
25 Juli 2018 | Vietnam, Hanoi
De wekker stond op 8 uur en dat viel niet mee. We waren nog best moe, maar ons ‘mannetje’ zou ons 10 uur ophalen om naar ons nieuwe hotel te gaan. Toen wij na ons ontbijt, bestaande uit bami of nasi, om 9:50 uur bij de lobby de ligt uit kwamen stond ons mannetje al vrolijk op ons te wachten. Het nieuwe hotel was vlakbij, dus hij had 2 riksja’s geregeld, eentje voor vrouw en little daughter en eentje voor.......de koffers. Dua liepen wij met de gids achter de riksja’s aan. Gids was prima. Was in die staat geboren in 1954, ouders hadden 12 kinderen (6/6), vanaf 1972 heeft hij 5 jaar in de oorlog gevochten en toen stonden we al voor het hotel. Is overigens prima. De kamer was nog niet klaar, dus begonnen we direct aan de stadswandeling. Door kleine straatjes en steegjes vertelde onze gids vele verhalen. Langs de weg zaten vrouwen kruiden te snijden, kippen te snijden of varken te ontleden. Heerlijk. Op elke 2 meter kun je hier iets eten. En prima eten. We bezochten een tempel en luisterde naar de legende over de schildpad en het zwaard. Dat er enorme schildpadden in het meer waardoor de tempel wordt omgeven leefden wordt bewezen door een opgezet exemplaar die ergens in de jaren 70 is doodgegaan. Er zou er nog één in het meer zwemmen, maar ik voelde een ‘Loch Nesje’ aankomen.
Na een tijdje lopen kwamen we uit in een winkeltje, waar we even konden rusten en wachten op de riksja’s die de gids geregeld had. Nadat er 4 voorgereden werden stapten Isis en Kiki in een riksja en Mareen en ik apart in een riksja. Achter elkaar werden we door het drukke verkeer gereden door diverse straatjes die allen de naam van de daar uitgeoefende ambacht hebben. De bronsstraat, ijzerstraat, kledingstraat enz. Erg leuk. De middag hebben we besteed door lekker door de stad te slenteren en naar het Water Poppen Theater te gaan. Een aanrader volgens de gids en lonely Planet. Het was ook leuk en ook daar kregen we de legende van de schildpad en het zwaard te zien. Wellicht ook omdat het theater tegenover de tempel licht. Na de voorstelling werd ik aangesproken door de Vietnamese Jinek of ze mij mocht interviewen voor de Vietnamese tv. Op camera introduceerde ik mezelf en vertelde wat ik van de voorstelling vond. Toen was het de beurt aan Isis en Maureen. Zoals je begrijpt kunnen wij niet rustig meer over straat in Vietnam.
Hanoi is druk. Honderden scooters rijden Kris kras door elkaar. Oversteken in dit drukke verkeer is gewoon gaan. Niet kijken en lopen. Gaat altijd goed. Ze rijden aan alle kanten langs je heen. Ze rijden niet zo snel, waardoor het georganiseerde chaos is.
We sloten de dag af door heerlijk te eten in een restaurant wat vol zat met Vietnamezen en een paar toeristen, waaronder wij.
Hanoi, 25 juli 2018
Slapen wilde niet zo lukken in ons nieuwe hotel. Jet vond dat 00:30 uur echt te vroeg was. Jet gaat thuis normaalgesproken ook niet om 19:30 uur naar bed. Jet kennen we beter onder zijn volledige naam Jetlag. Na een paar uur plafondstaren vielen we in slaap. Jet vond alleen de welker om 8 uur te vroeg, want Jet staat thuis ook niet om 3 uur op.
Na het ontbijt hebben we een taxi gepakt naar het mausoleum van de grote leider Ho Chi Minh. Een klein stukje Wikipetienne; Ho Chi Minh was de leider van de communmistisch democratisch Vietnam. Dit jaar is het 70 jaar geleden dat hij de onafhankelijkheids verklaring tekende. In 1954 versloeg hij ook nog de Fransen en dat kunnen er dit jaar maar weinig zeggen. Helaas mochten we het mausoleum niet in, dus bekeken we zijn paleis, huis, werkplek, auto’s en museum. Dit alles tot groot plezier van de kinderen. Taxi terug (die 4x duurder was dan de heenweg) voelde Isis zich niet zo lekker. We zijn snel even ergens gaan zitten voor een Vietnamese thee, maar niet voordat isis de watermeloen van het ontbijt op de vloer van het restaurant deponeerde. Dat luchtte blijkbaar op.
Na de lunch zijn we de Hop On Hop Off bus ingedoken. Jullie dachten waarschijnlijk al; ‘waar blijft die nou?’. Airco, niet lopen en alle bezienswaardigheden aan je voorbij zien komen. Vijf kwartier later stonden we op het eindpunt, of bet beginpunt en zijn we nog even langs het oude hotel gelopen, omdat Maureen het nog niet nodig vond de kledingkast daar leeg te maken. Daar waren ze druk bezig de volledige inboedel naar buiten te slepen. Maar alles hangt weer in de juiste kast.
We gaan zo eten. Morgen worden we 8 uur opgehaald om naar de boot te gaan.
-
25 Juli 2018 - 12:32
Mike:
Leuk !! -
27 Juli 2018 - 11:58
Dick:
Het is wel genieten voor het gezin, erg fijn.Wij dachten dat jullie op vakantie zouden gaan helaas kan je nu niet meer over straat vanwege de TV optredens, smaakt het naar meer.
Gaat verder alles goed?
Jullie hebben nog een tijd te gaan, ga lekker genieten, wij horen het wel.
Groet vanuit een tropisch Vlaardingen.
xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley